Архив за месяц: Ноябрь 2020

  Իմ պապը տնկել էՄեր գյուղի շիվերը,Իմ պապը պայտել էՄեր գյուղի ձիերը:Իմ պապը մեր գյուղիՊատերը շարել էԵվ բոլոր կամերըՄեն-մենակ քարել է:Ջրել է իր այգին,Ու մարգը բահել է,Եվ արդար քրտինքովԻր տունը պահել է:Իմ պապը վարել է,Իմ պապը ցանել է,Իսկ հնձի ժամանակՁեռքի մեջ մանգաղիԴաստակը ցավել է:Իմ պապը հողի հետԽորհել ու խոսել է,Ամպի հետ արտասվել,Ջրի հետ հոսել է…Մի օր էլ, երբ հանկարծԾալվել են ծնկները,Զարմանքից քարացել,Ամոթից շիկնել է:Թողել է նա մաճըԵվ շունչը պահել է,Եվ հետո քրտինքըՃակատին պաղել է:Եվ պապը ակոսումՊառկել ու քնել է,Խառնվել այն հողին,Որ իրեն սնել է:   Օրը մթնեցՕրը մթնեց, ժամն է արդենԻրիկնահացի,Տխրությունս կամաց-կամացՓոխվում է լացի: Կալերի մեջ ծղոտաբույրԹիկնոցը հագածՆինջ էր մտնում ամառայինՕրը վաստակած: Իջնում էին խոհուն, խոնարհԴեզերի ուսինՄի կաթնահունց երկնակամարՄի ծերատ լուսին… Մեկը մեկից ամաչելով,Եվ զուսպ, և հավաք,Նստում էին մերոնք կարգով-Կրտսեր ու ավագ: Նստում էին ու սպասումՄինչև պապը գար,Մինչև բակում Ծաղիկ եզանԶանգը զրնգար: Պապը գալիս, սուփրի գլխինՆստում էր շուքով,Եվ լցնում էր տունը դաշտիԲույր ու շշուկով… Ու երբ տատս ձեռքն էր առնումՇերեփը իր հին,Գդալները բնազդաբարԱղմկում էին: Թանապուրի տաք գոլորշինԳերանին առնումԵվ սյունն ի վար գլոր-գլորՈւլունք էր դառնում: Վայելում էր տաք թանապուր,Լավաշ ու սամիթԱշխատավոր մի գերդաստանՊարզ ու միամիտ… Հիմա այդ մեծ գերդաստանիցՈչ մեկը չկա…Ես եմ մնում լոկ իբրև հուշԵվ իբրև վկա: Օրը մթնեց, ժամն է արդենԻրիկնահացի,Տխրությունս կամաց-կամացՓոխվում է լացի: Անհասկանալի բառերը բացատրել բառարանի օգնությամբ, նշումներ անել:կամերը- Ավտոմեքենայի անվադողի, ինպևս նաև գնդակի ռետինե ներդիր:քարել-Բանտախուցշիկնել-Կարմրել, կարմրատակել, հուզմունքից՝ ամաչելուց ևն երեսը կարմրել:մաճը-Գութան Առանձնացնել գեղեցիկ նկարագրություններ:Արդար քրտինքով   Մի կաթնահունց երկնակամարՄի ծերատ լուսին Ուշադրություն … Читать далее →

Ծառերը ի՞նչ հեռավորության վրա են տնկում այստեղից էլ պարզ է դառնում, թե ինչու է այգու տեղի անկյուններում տնկումեն ծառերը, վրա մեկդարավանդը մյուսից հեռու պետք է լինի 3-4մ ագրոմիջոցների չզուգակցվաեն: